Timo, 37 jaar, had nooit gedacht dat hij op een dag met Google zou zoeken naar “hoe om te gaan met religieuze verschillen in je huwelijk”. Toch is dat precies waar hij zich nu bevindt. Wat ooit begon als een sprookjesachtige relatie tussen een atheïst en een agnost, lijkt nu te veranderen in een ingewikkeld religieus mijnenveld. Zijn vrouw, met wie hij al zeven jaar samen is, heeft de afgelopen maanden een groeiende interesse in de islam ontwikkeld. Voor Timo voelt het alsof er een derde persoon in hun relatie is gekomen: een geloof dat hij niet begrijpt en dat hij ook niet kan negeren.

De spanning begon klein, zoals veel dingen doen. Zijn vrouw keek steeds vaker naar video’s over de islam en praatte soms enthousiast over zaken als innerlijke rust en de kracht van geloof. “Ik dacht eerst dat het een fase was, zoals die keer dat ze even yoga-instructeur wilde worden,” zegt Timo met een wrange glimlach. Maar het werd al snel serieuzer. Ze installeerde een Koran-app, kocht een boek over de profeet Mohammed en begon gesprekken over halal eten. Voor Timo voelde het alsof er een onzichtbare muur tussen hen oprees.

De echte confrontatie kwam toen zijn vrouw een hijab wilde kopen. Ze vroeg hem om mee te gaan naar Dearborn, Michigan, een stad met een grote moslimgemeenschap. “Ik had geen idee hoe ik moest reageren,” vertelt Timo. Hij probeerde luchtig te blijven en stelde voor om het samen te bespreken, maar zijn zorgen bleven groeien. Toen hij uiteindelijk zei dat hij niet zeker wist of hij haar nog kon steunen als ze een hijab ging dragen, barstte de bom. “Ze was zo gekwetst,” zegt hij. “Maar ik voelde ook dat ik eerlijk moest zijn. Voor mij gaat het niet alleen om dat kledingstuk. Het gaat om alles wat erbij komt kijken, zoals vijf keer per dag bidden en halal voedsel.”

Zijn vrouw, die ooit afstand nam van het christendom en zichzelf agnost noemde, lijkt nu een diepe spirituele reis te maken. Maar die reis drijft hen uit elkaar. Voor haar is de islam een bron van troost en identiteit, terwijl het voor Timo een obstakel vormt. “Ik ben nooit tegen geloof geweest,” zegt hij. “Maar ik weet niet of ik het aankan om in een relatie te zitten waarin religie zo’n grote rol speelt.”

De gesprekken tussen hen worden steeds emotioneler. Timo’s vrouw begrijpt dat haar zoektocht naar spiritualiteit voor hem bedreigend is, maar voelt tegelijkertijd dat ze iets heeft gevonden waar ze zich eindelijk mee verbonden voelt. “Ik hou van haar,” zegt Timo. “Maar ik voel me buitengesloten. Alsof ze een deel van haar leven met iemand anders deelt, en ik niet weet hoe ik daar een plek in kan vinden.”

Voor het stel ligt de toekomst in een grijs gebied. Kan hun liefde sterk genoeg zijn om deze kloof te overbruggen? Of is dit een verschil dat simpelweg niet te verzoenen valt? Voorlopig weten ze het allebei niet, en zoals Timo het zelf zegt: “Misschien is liefde niet altijd genoeg, hoe graag je dat ook zou willen.”